Vier Achilles-helden liepen de hele marathon
* Etten-Leur, 30 oktober 2017 – Vier mannen deden er mee aan de vijfendertigste editie van de Van Oers Marathon Brabant. Elk met hun eigen achtergrond en vooral motivatie om op 29 oktober 2017 in twee ronden 42.195 meter hardlopend af te leggen.
Als eerste kwam Henk Buesink voor de tweede keer over de Bisschop Molenstraat richting de finish. De alweer jaren in Etten-Leur wonende en hardlopende ex-Rotterdammer had ooit in 1987 zijn eerste marathon in de Maasstad gelopen, maar het lukte hem, ook bij herhaling niet, om onder de magische drieuurgrens te komen. Nu, op deze laatste laatste zondag van oktober 2017 was Henk vol zelfvertrouwen van start gegaan en slaagde de Achilles master 29 jaar na zijn debuut om als 54-jarige binnen 3 uur de marathon te lopen. Ondanks dat de weersomstandigheden de tijdens de langste afstand in Etten-Leur niet meevielen, deed Henk over zijn tweede rondje slechts 2 minuten langer dan de eerste 21.197 meter (1.28:29-1.30:32 = 2.59:01). Hij kwalificeerde zich met zijn PR net niet tot een podiumplaats, en eindigde als nummer vier in zijn leeftijdscategorie (M45). Zijn persoonlijke relaas staat hieronder.
De tweede loper die de Achillesfans konden begroeten was Kees van de Riet. Van deze pupil van Tonio de Jong zijn minimaal al drie marathonresultaten bekend: waarvan zijn 3.01:16 in 2010 in Amsterdam de snelste was. Nu zeven jaar later en ouder kwam Kees na 3.12:55 over de eindstreep op de Etten-Leurse Markt. In het tweede deel van zijn race moest hij net geen viereneenhalve minuut toegeven op het tempo van de eerste halve en werd 3.12:55 (1.34:16) voor hem genoteerd, waarmee hij 15e M45-er werd.
De derde man die als Achillesatleet kenbaar was, werd Willem Dekkers. Willem liep dit jaar zijn tweede marathon, in 2016 eindigde hij in Rotterdam netto in 3.16:49. In Etten-Leur bleef de ook bij Tonio trainende hardloper net boven zijn Rotterdamse tijd, en moest hij met 3.18:10 genoegen nemen. Had Willem in zijn tweede ronde zijn snelheid kunnen vasthouden, dan was zijn PR eraan gegaan. Nu kwam hij halverwege door in 1.36:13 en omdat deel twee hem 1.41:57 kostte, eindigde hij boven zijn beste marathontijd in 3.18:10, en betekende die tijd een 20e plaats bij de Masters 35. Gezien de weersomstandigheden op 29 oktober een uitstekende tijd om minimaal tevreden over te zijn.
Tevreden was vast en zeker ook Corné van Beek, die deze zomer op de marathon debuteerde in de Brabantse Wal marathon, waar hij deze 42.195, op een pittig en geaccidenteerd parcours in 4.28:31 aflegde. Dat was op 11 juni, en daarna liep ook deze protégé van Tonio meerdere lange afstanden (zowel trail als weg) ter voorbereiding op het evenement in de eigen woonplaats.
In Etten-Leur lukte het Corné om met een verval van slechts vier minuten in de tweede halve marathon op slechts tien tellen na vijftig minuten sneller over de hele marathonafstand te doen! Corné klasseerde zich als 39e bij de Masters 35.
WEDSTRIJDVERSLAG Henk Buesink
Voorgeschiedenis
In 1987 liep ik in mijn woonplaats Rotterdam mijn eerste marathon. De dag voor de wedstrijd was het 13 graden. Op de wedstrijd voor het eerst dat jaar 22 graden. Het plan ver onder de drie uur mislukte. Na de finish in 3.05 moest ik daar weggedragen worden. In het stadhuis kwam ik weer bij. In 1988 probeerde ik het nog eens. Omdat ik bang was om weer zo verschrikkelijk kapot te gaan kwam ik toen tot 3.02:40.
Voorbereiding in 2017
29 jaar later en heel veel loopervaring rijker vond ik dat ik in mijn huidige woonplaats nog een poging moest wagen om onder die drie uur te komen. Dick Ringelberg stelde een schema om in drie maanden op 29 oktober te pieken. Het doel was een tijd van 2.55:10. Niets werd aan het toeval overgelaten. Mijn oude loopmaat Piet Hopmans zou met mij meefietsen zodat ik bijvoorbeeld geen gebruik van de verversingsposten hoefde te maken. Het klotsende drinken uit de bekertjes onderweg kon zo mijn tempo niet breken. Bewust heb ik de afgelopen week het weerbericht niet in de gaten gehouden. Ik beperkte mij tot zaken die ik zelf kon beïnvloeden.
Het eerste rondje
De eerste ronde geprobeerd om gelijkmatig te lopen. Geen problemen in het begin. Na de Pannenhoef kwam een groep van een man of tien aansluiten. Het volgende stuk was vol wind tegen. Gelukkig kon ik mij achterin de groep verschuilen en kon ik zo de grootste tegenwind vermijden. Half weg in 1.28:29.
De tweede omloop
Ik was weleens bang dat ik bij het doorkomen voor de tweede ronde zou denken aan stoppen, maar het ging prima, dat was dus geen probleem. Na ongeveer 25 km begon de groep wat uit elkaar te vallen. Ik vroeg aan Piet wat nu? Blijven wachten en weer aansluiten of doorgaan. Piet zou tempo vasthouden en doorgaan. Ik richtte mij om de lopers die ik in de verte zag en probeerde het tempo stabiel te houden. Onderweg na zon nu ook weer een flinke bui met windstoten. Wind tegen uit de Pannenhoef stond ik er nu alleen voor.
De laatste loodjes
Mijn gedachten bleven positief (door de energie-gels?). De benen en heupen gingen wel zeer doen. Wat ook meehielp is dat ik regelmatig concurrenten inhaalde, soms stonden ze ook aan de kant van de weg. Het viaduct aan de Zundertseweg was de laatste zware horde. Net op dat moment weer een bui met windstoten. Ik kon met moeite op de been blijven. Op karakter terug naar de finish in 2.59:01. Het is me gelukt! In deze weersomstandigheden heb ik een maximale prestatie geleverd. 17e plaats in de totaaluitslag. Dank aan iedereen die hieraan een bijdrage heeft geleverd.
Foto’s: Paul van Dongen