Toon Heeren tweede in Oud Gastel

*Etten-Leur, 28 april 2017 – Net zo traditioneel als de Uurloop van Achilles is de Vlietloop van ‘t Veerke in Oud Gastel. Bij de derde wedstrijd van het RunningCenter Loopcircuit West-Brabant 2017 waren ook enkele Achillesatleten onder het deelnemersveld te zien.

Zo werd Ton Heeren tweede op de halve marathon (voorheen liep men hier een 10 EM), en tevens tweede bij de M45 in 1.17:29 (de benen waren moe, dus maar op souplesse gelopen).
Team- en clubgenoot Henk Buesink viel bij deze door Masters gedomineerde wedstrijd nét naast het podium. Desondanks was de hardloper uit Etten-Leur zeer tevreden met zijn resultaat. Hij scoorde in Oud Gastel 1.21:31, waar hij eerder tijdens de Breda Singelloop op 2 oktober 2016 kwam tot 1.25:31, in Etten-Leur op 31 oktober tot 1.22:19. Prima prestatie verbetering van Henk.
Winnares bij de vrouwen was Amber Bongertman, een 20-jarige Roosendaalse die sinds kort bij Achilles-LTV traint. Deze in Tilburg studerende loopster verbeterde ook haar PR op de 21.097 meter, van 1.37:45 in Etten-Leur op 30 oktober 2016, via 1.30:59 op 12 maart 2017 in Rome naar 1.29:34 in Oud Gastel.
José van der Linden deed ook goede zaken tijdens de Vlietloop, de Achilles Master 45 bleef al haar categoriegenoten op de halve marathon vóór en finishte na 1.37:37. Mooie podiumplaatsen voor de Achilleslopers!

Voor de uitslag van de Vlietloop, klik hier. Foto’s van deze wegwedstrijd vind je hier.

Lees vanaf hier het raceverslag van Henk Buesink.
Vol vertrouwen ging ik vandaag naar Oud Gastel voor traditionele Vlietloop op Koningsdag. Mijn trainingsschema’s missen de laatste tijd hun doel namelijk niet. De halve marathon blijft een behoorlijke afstand en vooral in het begin blijft dat aftasten. Zon en wolken, maar vooral een venijnige wind zou het lastig kunnen maken. De eerste twee kilometers gingen prima. Ik keek op mijn horloge en dit ging veel te snel. Je voelt je in het begin vol energie, maar die moet je wel uitsmeren over 21 kilometer. Tempo verlaagd en gezelschap gezocht. Dat lukte. Er was een groep die een lekker tempo liep met ook een paar tien kilometer lopers. Ik zag op mijn horloge het tempo wel fluctueren. Dat maakte me wat onrustig en ik besloot er niet meer naar te kijken en op gevoel maar verder te gaan.

Na een kilometer of zes liep ik als vanzelf bij de groep weg. Dat was nog in Oud Gastel. Daarna zou een stuk volgen richting Vliet waar het vol wind tegen was. Het zou zelfmoord zijn om alleen verder te gaan. Tempo verlaagd en de groep weer opgewacht. Proberen wat te schuilen achter anderen. Dat was lastig, de wind was echt hard. Dijk op maar even versneld om toch even uit het tempo te komen. Iedereen weer weg. Het vertrouwen bleef hoog.

Doorkomst op de 10 km in Oud Gastel op iets meer dan 39 minuten, prima voor deze afstand. Weer richting buitengebied en toen bleven we met vier man over. Dijk op weer even versneld, weer iedereen weg en ze maar weer opgewacht. Het tempo bleef lekker constant en goed te doen. Bij industrieterrein Borchwerf was het 15 km punt. Op 58 minuten nam ik de beslissing om het te proberen. Met z’n vieren naar de finish zou wel erg makkelijk geweest zijn, maar ik wilde toch eens kijken of ik de tijd wat naar beneden bij kon stellen. Er werd geen poging gedaan om mij bij te houden. En ondanks het flinke stuk tegenwind wat ik nu alleen moest pakken kon ik het tempo behoorlijk opvoeren. Ik wist dat de laatste 2,5 kilometer wind zouden zijn. Het voelde perfect om zo richting finish te gaan. Daar kwam ik in 1.21:31 over. Dat betekende de 5e plaats overall en vierde Heren 45+ (grrrrr).

Zeer tevreden dat ik onder deze pittige omstandigheden flink sneller was dan in oktober bij de Herfstmarathon waar het perfect weer was. Dit schept mogelijkheden!