Jan Muller tweede in Sallandtrail
* Etten-Leur, 12 maart 2016 – De twee ultralopers bij uitstek van Achilles: Jan Muller en Silvia Verhoeven, hadden -niet geheel toevallig- gekozen om de Sallandtrail 2016 in hun programma op te nemen. En dan niet de 25 of 50 km, maar uiteraard de 75 kilometer. De hardloper uit Sprundel kwam als tweede over de eindstreep in 6.28:08. Silvia Verhoeven eindigde als nummer drie bij de vrouwen in 8.15:16. Over de trailervaring op en om de Sallandse heuvelrug schreven de langlopers het volgende:
“Schitterend weer, uitstekende organisatie, ontzettend mooi en pittig parcours maar 75 km is gewoon een roteind. Tot die conclusie ben ik wel gekomen. Het blijft toch moeilijk om op te letten waar je loopt, zorgen dat je geen pijlen mist en tegelijkertijd zo nu en dan ook nog een blik werpen op de omgeving. Op de eerste twee punten ging ik in ieder geval weer een paar keer de mist in. Daardoor een paar keer gevallen en tot twee keer toe het goede bospad gemist waardoor ik weer om kon draaien en uiteindelijk 2km mocht bijschrijven.
Doordat grotendeels helemaal alleen heb gelopen dit keer aardig wat van de omgeving meegekregen. Zelfs de nodige reeën kunnen spotten.
Behalve niet altijd even gemakkelijk beloopbare paadjes waren er ook de nodig hekjes en boomstammen die de doorgang blokkeerde. En met eenmaal de nodige kilometers in de benen worden een paar grote boomstammen al een behoorlijke uitdaging. Gelukkig waren de sloten dit keer wel voorzien van een loopplankje.
De verleiding om bij 50 km te stoppen was erg groot daar we toen de finish weer passeerde. Toch mijn camelback, die inmiddels tot de laatste druppel leeg was weer bijgevuld (die ik daarna pas na heel veel gehannes en gepruts weer dicht kreeg), en na wat bemoedigende woorden van de organisator aan mijn laatste 25 km (in mijn geval uiteindelijk 27 km) begonnen. Dit bleek niet alleen het mooiste stukje, maar tegelijkertijd ook het zwaarste en met de meeste hoogtemeters. Toen ik een aantal km’s na de doorkomst op 50km erachter kwam wederom verkeerd te hebben gelopen was de verleiding ook wel erg groot om alsnog via de snelste route terug naar de finish te gaan. Maar na een stuk terug te hebben gelopen het goede pad toch gevonden. En er stond ook duidelijk een pijl dus ik heb gewoon zelf niet goed opgelet en dus toch het parcours weer braaf vervolgd. Het werden zeer moeizame km’s. De laatste 7km gingen wel weer wat beter. Eenmaal over de finish was ik echter totaal op.
Goed eten en slapen doet schijnbaar weer wonderen want het meeste leed is weer gelden. Slechts de helft van degenen die voor de 75 km gestart zijn zijn er gefinisht. En als men aan de oorspronkelijke tijdslimiet van 9 uur had vastgehouden, zouden er bij de mannen zelfs maar 1/3 op tijd binnen geweest zijn.
Jan was zoals gewoonlijk weer supersnel en was al uitgebreid gedoucht en was al gaan zwemmen alvorens ik over de finish kwam. Begreep dat ook hij ergens verkeerd had gelopen en zo een extra km had gemaakt en dat hij met het vizier op de eerste loper en even aanzetten om bij te komen onderuit is gegaan. ”
w.g. Silvia Verhoeven
Van Jan Muller plukte de redactie nog de volgende uitspraken van het internet:
“Zo, ik zit! 😉 Net weer thuis en gelukkig bijna alles weer opgeruimd. Morgenvroeg nog de laatste spullen schoonmaken en opruimen. Dan relaxen.
Potverdorie jongens, wat heb ik een FAN-TAS-TISCH mooi dag beleefd vandaag. Vanaf vanmorgen 07:00 uur tot vanavond 19:00 uur genoten van een uitstekend verlopen SallandTrail jubileum. Omstandigheden: perfect!! Blauwe hemel, zonnetje, droog en weinig wind. Een parcours dat er gelukkig bijna overal weer goed bij lag, dankzij een aantal droge dagen. Vrijwilligers die on-be-taal-baar zijn en deelnemers die genieten van wat we ze aanbieden op de Sallandse heuvels. Bedankt allemaal voor jullie stroom van complimenten! Aan mij persoonlijk maar hetzelfde kreeg ik terug van de andere commissieleden en vrijwilligers. Het was genieten en als ik vooraf zeg dat we er een trailfeestje van gaan maken, dan doen we er ook echt alles aan om dat te realiseren. Lekkerrrrr!! 😀
Heb tot nu toe nog niets kunnen volgen van reacties, verhalen en foto’s op internet. Tijdens een kort sprintje over het start/finishterrein sprong m’n iPhone uit m’n borstzakje en donderde op de tegels…kaput.
Ga vanavond en de komende dagen alles lezen en bekijken aan reacties. 😉
Heb gezien dat er ondanks de waarschuwingen voor de start toch weer veel mensen een val hebben gemaakt onderweg. In de meeste gevallen zonder ernstige gevolgen maar hier en daar ook met een dikke enkel of stijve knie. Geen grote ongevallen gelukkig. Wens iedereen een snel herstel!
Heb ook veel emotie gezien vandaag. Emotie van deelnemers bij wie het fantastisch ging vandaag, een eerste ultraloop met succes volbracht, nog nooit 25 km. gelopen en vandaag zomaar ineens die afstand gelopen en genoten. Emotie ook van deelnemers die tranen met tuiten huilden omdat het helemaal niet ging vandaag, op moesten geven, maar ook tranen van anderen die wèl de finish haalden en daar helemaal leegliepen. Wat is dit toch mooie sport, wat zit er toch machtig veel beleving en emotie in zo’n SallandTrail.
Ik vond dit de mooiste aflevering van de vijf SallandTrails die we nu meegemaakt hebben. Wat heb ik van jullie genoten!
Bedankt, namens de commissieleden, namens de vrijwilligers: tot volgend jaar!! 😀👍
w.g. Jan Muller
En dan nog het raceverslag van Jan:
“De bedoeling was er een lekkere lange duurloop van te maken! Dus starten, gaan lopen, ergens op plaats 8, 9 of 10, weet ik veel! Gedurende de wedstrijd kom ik steeds lekkerder in mijn ritme, wat heerlijk helemaal alleen door deze omgeving, maar wel op blijven letten dus! Bij 35 km ongeveer gaat het fout, gelukkig maar een klein stukje, want daar lopen de 2 mannen die voor mij liepen weer. Even later gaat het weer fout, samen met iemand die ik nog niet gezien had, weer een stukje terug en nog niet on route! Maar daar komt Leonie aan, “shit, zijn we fout gelopen”, zegt ze en we draaien om, inderdaad weer een stukje extra. Het hoort erbij en maakt me niks uit, ik ga weer lekker door in mijn eentje.
Bij de kuil lekker je laten gaan naar beneden en hup weer omhoog , blijft leuk! Dan het 50 km-punt, een leuk woordje van Bertus, 3 of 4 zegt hij! “Oh leuk”, denk ik. Op naar de Holterberg voor 25 km en de meeste hoogtemeters. Lekker helemaal alleen en niemand te zien.
Tussen 60 en 65 km. staat Christiaan, “Vier minuten achter Vincent”, zegt hij. “Oké leuk”, denk ik, maar bij de laatste 5 km loop ik een paar 50km-lopers voorbij en die zeggen dat degene voor mij nummer 2 is! Shit denk ik 2 of 3 dan komt het oergevoel los en wil je hem hebben ook! Alleen ik ben te gretig! Ik schop eerst rechts en dan links tegen een paar boomstronken, bats 2 keer met mijn schoon gezichtje op de grond! Knieën kapot, tenen zeer, rustig blijven; ik heb nog een paar kilometer denk ik. Met nog 2 km te gaan heb ik hem en weet ik dat ik moet blijven gaan anders ben ik de tweede plaats nog kwijt. Nou dat is gelukt, met nog een klein minuutje speling.
Door dat akkefietje werd het toch nog een wedstrijd, super zoiets, 70 km. lekker lopen en een wedstrijd van 5 km! Ik klok 77 km totaal met 850 hoogtemeters! Wat in de richting met de officiële cijfers is. Wat een fantastische omgeving en super vrijwilligers, echt onvoorstelbaar! Ik blijft het een eer vinden om daar te mogen lopen.”