Jan Muller 1e NL M50 op WK 100 km

* Etten-Leur, 12 september 2015 – Dat de Sprundelse ultraloper Jan Muller het moeilijk had na zo’n zestig van de honderd kilometer die er tijdens het WK 100 km in Winschoten moesten worden afgelegd, komt misschien wel door de aanmoediging van de redactie een week eerder. Daardoor werd Jan nog zenuwachtiger dan anders en kon hij …

Maar om de titel voor met afkortingen te verklaren en meteen met nog meer data te strooien: Achillesatleet Jan Muller startte vandaag om 10:00 uur in het Groningse Winschoten op de WK 100 kilometer. Van de 374 gestarte lopers vielen er maar liefst 75 uit (DNF). Honderd kilometer, af te leggen in 10 rondjes van tien kilometer, hoe mentaal sterk moet je daarvoor niet zijn? En dat lijkt wel het ‘trucje’  van de Achillesloper. Na vijf rondjes super regelmatig in gemiddeld 47:20 te hebben afgelegd, werd de zesde 10 km iets langzamer: 48:53. En nummer zeven 56:20, gevolgd door de zwaarste kilometers tussen 70 en 80, daarvoor had de M50-er 65:21 nodig. Daarna vertellen de 10-kmtijden dat hij zich wist te herpakken: 57:01 en de laatste tien in 54:27. Weliswaar niet de mooie tijd die hij in 2013 (8.07:27)op de klokken kreeg, maar op deze 8.38.37 mag Jan best trots zijn. Net 11 minuten na Luc Krotwaar kwam hij als zevende Nederlander en eerste Nederlandse  M50-er over de verlossende eindstreep. Er waren slechts 8 M50-ers mondiaal sneller dan Jan!

Over hoe het tijdens zijn race ging, daar heeft Jan zelf het volgende over te melden:

Ja daar sta je dan, aan de start van een WK, EK en NK 100Km. Hier komen knallers van wereldklasse, lopers die dicht bij het WR komen of het misschien wel kunnen verbeteren. Ik doe gewoon mee omdat het me leuk kijkt om zo’n groot feestje mee te mogen maken! Nou en een feestje werd het wel!
Het begon allemaal super 5 rondjes in een rustig tempo, een gel en drinken iedere ronde. Allen in de 5 ronde begonnen er wat maagkrampen op te komen en in de 6 was het een hoop ellende, zitten, lopen, staan, draaien alleen liggen heb ik niet gedaan. In september groene sneeuw, overdag sterren en nog duizelig ook. Het voordeel van een ultra is dat er altijd wel mensen zijn die je kennen en oppeppen, kom op je hebt toch geen pijn, het is toch geen blessure probeer nog een rondje en dat soort onzin! Maar het werkt en ik ga weer op weg, oké de ronde tijden zijn niet best, maar ik loop en daarvoor ben ik hier!

Super bedankt aan die oppeppers die ik kreeg en dat ze me op mijn donder gaven , lopen nondeju tot de finish.
Zo ben ik verder gegaan met aftellen, nu is het nog maar 30, volgend rondje nu nog maar een kleine halve marathon, nu nog maar 10 EM. Mede dankzij een Canadese loopster die ik mee op sleeptouw nam en nog een ronde meer moest heb ik het toch gered. Inderdaad niet in een aardige tijd, maar wat het leuke is, de Nederlandse concurrentie bij de mannen 50 is uitgestapt! Waardoor ik toch 1 mannen 50 was.

Ik heb veel geleerd, afzien is nog niks het kan nog veel erger en dat noemen ze gewoon doorgaan. Wat een diep dal is, zet zich om in toch iets positiefs. Ook het Nederlandse team en hun begeleiders hebben mij hierbij geholpen
Het was fantastisch om mee te maken, echt tussen de wereldtop te lopen en wat een leuke mensen al die lopers loopsters!
Iedereen bedankt voor de felicitaties en berichtjes, die ik dankzij mijn vrouw ook doorkreeg tijdens de run.
Jan Muller

Voor gedetailleerde uitslagen, klik hier.

Ook wel aardig om te weten, de winnaar van de 3.000 meter tijdens de Avondwedstrijd van Achilles op 22 mei 2015, Harm Sengers, won de 50 km. in een wereldtijd!