174.183 meter in 24 uur; Silva Verhoeven in Deventer

* Etten-Leur, 21 september 2020 – Ultraloop in Deventer; 24 uur (hard)lopen
De 24 uursloop is naar mijn gevoel goed geslaagd en ik ben verder gekomen dan ik vooraf had durven dromen. Heb mij aan mijn vooraf gemaakte plan gehouden door eerst 100 km op een rustig tempo hard te lopen met alleen in de laatste pakweg 40 km even kort wandelen om te drinken. Dat ging eigenlijk vrij soepel met die 100 km net binnen de 11 uur. Daarna ben ik op run walk run over te gaan. Doel was om dat in ieder geval tot 120 km te doen. Dat is uiteindelijk een 127 km geworden.

Een lange tight aantrekken
Intussen liep ik nog steeds in enkel korte broek en hemdje maar tegen de ochtend werd het echt koud dus ik moest iets extra’s aan gaan doen. En ik kan je vertellen een lange broek aantrekken is als je al zo lang gelopen hebt best een uitdaging. Intussen zat ik op een stoel waarvan ik verwachtte niet meer uit te kunnen komen. Mij voorgenomen toen een hele tijd te gaan wandelen en ook maar gelijk mijn wandelschoenen tijdelijk aangedaan. Heb te lang gewacht met ze weer te verwisselen en hardlopen is het vanaf toen ook niet meer geworden.

Met wandelen kom je een stuk(je) verder
Maar waar een ieder je vertelt met wandelen kom je ook nog gewoon 6 km per uur vooruit kan ik concluderen dat na 3 marathons achter elkaar te hebben gelopen vervolgens nog een marathon wandelen best nog een uitdaging is. En dat 6 km/u wat je normaal gesproken zo weg stapt ook een illusie is. Ik ben echter continu door kunnen blijven gaan. Zonder mentale strijd nog wel. En dat heeft mij wel verrast. Maar twee keer echt even gezeten waarvan de ene keer om om te kleden en de tweede keer om een salade te proberen naar binnen te werken. Verder ben ik ook nog wel een paar keer gaan zitten maar dan even heel kort om wat proberen te eten. En de laatste uren leek de klok maar vooruit te kruipen dus toen ben ik bewust gaan treuzelen bij de verzorgingspost.
Hardlopen in het donker
De nacht was natuurlijk wel heel lang van negen uur ‘s avonds tot zeven uur ‘s ochtends in het donker lopen. De helft van het parcours was verlicht maar de andere helft was pikdonker. En doordat je steeds de helft van die 1.300 meter in het licht liep kreeg je ook niet de kans om aan de donkerte te wennen. Na tig keer hetzelfde rondje afleggen kreeg ik het dus nog voor elkaar om toch nog regelmatig in de berm in te lopen gewoon omdat ik niet zag waar het asfalt lag. Dus een paar extra werkende voetlichtjes langs de kant was wel op zijn plaatst geweest. En bij de start was het wel redelijk warm hoewel ik daar zelf niet echt last van heb gehad. Ik heb continu goed kunnen drinken maar eten lukte gewoon niet. Alles wat ik normaal gesproken tijdens het lopen prima kan eten veranderde in een droge niet door te slikken massa. Zelfs de zachtste repen. Alleen soep was naar binnen te krijgen.

Meer dan vier marathons achter elkaar
Uiteindelijk 174,183 km gelopen. En waar ik aanvankelijk na de eerste 100 km zei “dit nooit meer”, kan ik nu al eigenlijk niet wachten voor een volgende uitdaging, omdat met de kennis en de ervaring van nu ik de overtuiging heb om verder te kunnen komen. Voor nu echter ben ik heel tevreden. En de lol van de waanzin om 24 uur achter elkaar kleine rondjes te draven kan ik nu nog steeds inzien.

Spierpijn 4 x erger dan na één marathon
De naweeën zijn wel nadrukkelijk aanwezig. Ik kon zondagavond mijn linkerbeen zonder hulp van mijn handen zelfs niet meer optillen. Dat lukt nu gelukkig wel weer. Maar geloof dat ik nog nooit van mijn leven zoveel spierpijn heb gehad. Of eigenlijk gewoon vier keer zo erg nadat ik mijn eerste marathon had gelopen.

Resultaten Ultrafestival Deventer

Trainerswissel
Na 10 jaar Dick Ringelberg gaat vanaf oktober 2020 Mark de Boer de begeleiding van Silvia Verhoeven overnemen. De Boer geeft training aan de midden- en lange afstand wedstrijdatleten en triatleten van AV Passaat en aan de triatleten van CAV Energie, de atletiek- en triathlonvereniging te Barendrecht. Daarnaast is Mark de Boer verbonden aan Tri-Experience als zwemtrainer. Door te kiezen voor Mark hoopt Silvia vooral op het mentale aspect vooruitgang te kunnen maken. Om als atleet stappen te willen maken, moet je soms durven te veranderen en kiezen voor een frisse blik en nieuwe inzichten.