Na 40 jaar heeft Riny Oostvogels zijn lidmaatschap opgezegd

* Etten-Leur, 15 november 2020 – In een korte toelichting bij het opzeggen van zijn lidmaatschap van Achilles meldde Riny: “Ben nu 70- plusser, en heb 40 jaar mijn best gedaan bij/voor Achilles, en vul nu mijn tijd wat anders in.

Verder wens ik heel  Achilles nog vele vele sportieve jaren toe.”

Bij de ledenadministratie was deze beëindiging van zo’n lange periode uiteraard niet ongemerkt gebleven. Adrie Vrolijk kwam met de volgende opsomming over zijn ontmoetingen met Riny Oostvogels: “70-plus, maakt geen indruk meer hoor … Bij Achilles hebben we nog heel wat leden die een stukje ouder zijn …

Wat wel indruk maakt zijn de 40 jaar die je lid van Achilles bent geweest en de diverse vrijwilligerstaken die je gedurende die periode hebt gedaan. Zelf heb ik je meegemaakt, toen ik bij Achilles in de ‘lopersgroep’ kwam (1987). Ik bewaar daar fijne herinneringen aan, vooral jouw rustige benadering in de begeleiding. Doseren was daarbij het sleutelwoord.”

Recordhouder Blauwe Route Pannenhoef
Van Bertus van Ginneken, een in loperskringen bekende Etten-Leurse hardloper, kreeg de redactie het onderstaande door toen hij hoorde van Riny’s opzegging: “Riny kan in elk geval terug kijken op een hele mooie hardloop carrière. Jammer dat hij heeft opgezegd, bestaat er bij Achilles een titel als erelid, zou wel wat zijn voor hem zijn.”

En toen kwam een 46 jaar oude ranglijst naar boven, zie het stukje van Ed hieronder over het bijhouden en opslaan van prestaties. Het was een PR-overzicht van de blauwe route in de Pannenhoef. Die route bestaat nu nog steeds, maar is in de loop van de jaren wel wat veranderd. Er was een paadje door het dennebos, schreef Bertus,  in plaats van het zandpad richting parkeerplaats de Ganger. En er waren een aantal zig zag balken om de paden minder toegankelijk te maken voor bijvoorbeeld fietsers (mountainbikers had je in die tijd nog niet). De eerste 2 toptijden zijn 1x gelopen in een titanen race tussen Rien en Jan. Jan was nog nooit verslagen.

Ed Sligchers over Rini Oostvogels
“Het is juni 2020. We zitten op een verjaardag. Marijke krijgt een appje van Rini dat Kees onverwacht is overleden. Kees al meer dan 40 jaar Rini’s vriend, loopmaatje, fietsmaatje en vakantievriend, samen met hun vrouwen. ‘Net’ daarvoor, december 2019, hebben we elkaar nog gezien en uitgebreid gesproken op het 50-jarige trouwfeest van Rini en Toos.

Rini en Ed, allebei een marathon PR van 2 uur 38
In 1981 leerde ik Rini bij Achilles kennen. Nee, eigenlijk eerder… Zijn naam zag ik ergens in 1980 regelmatig in de krant staan. Ik kan mij vaag nog iets herinneren van een marathon in 2 uur 38 en nog wat secondes … Wow dacht ik toen, dat is wel een sterke loper! Zelf was ik half 1980 in Etten-Leur komen wonen en in 1981 besloot ik om lid te worden van Achilles, waar ik dus Rini voor het eerst in levende lijve ontmoette. Naast het trainen op de gras-gravel baan, deden we samen met Jan Baremans en Kees Buurstede duurlopen en namen we regelmatig aan wedstrijden deel. Onze vrouwen waren daar steevast ook bij aanwezig. Alle 4 de marathon in 1982 in Amsterdam gelopen met tijden tussen 2 uur 36 en 2 uur45 staat mij nog bij tot de dag van vandaag. Finishen op zaterdagmiddag op een steendrukke Dam. Alleen hadden een paar van ons onderweg teveel sportdrank gedronken en liep Jan de laatste 2 km met omwegen en op beeld op TV …. We deden voor Achilles ook aan de competitie mee, waar we de langere afstanden voor onze rekening namen. En een keer zelfs (Uden) vormden we met ons vieren de reserve 4x100m estafette!

Meer dan honderd kilo
Hoe was Rini nu tot hardlopen gekomen? Het eerste begin heb ik persoonlijk niet meegemaakt. Het is puur uit overdracht van verhalen van hemzelf wat ik hierover kan zeggen. Mijn weergave zal dus wel enige ruis bevatten. Rini speelde als gitarist in een band (The Fire Devils). Hij tikte destijds de 100 kilo aan of ging er zelfs overheen. Op een gegeven moment is hij gaan hardlopen. Dat hardlopen werd in de loop der jaren steeds fanatieker. Rini’s prestaties zouden nu beslist niet misstaan. De al eerder genoemde 2 uur 38 op de marathon, iets van 1 uur 14 op de halve en rond de 16’30 op 5 km. Helemaal precies weet ik dat niet meer. Er was destijds geen digitale opslag van prestaties. Rini hield het zelf wel precies bij. En Rini deed veel meer.

Natuurtalent om hardlopers te begeleiden
Rini werkte langdurig en tot zijn pensioen bij lijstenfabriek Jyden in Etten-Leur. Naast het zelf actief zijn als hardloper, beschikt Rini ook over meer dan gemiddelde coachkwaliteiten. Hij heeft daarvoor geen opleiding genoten, maar is daarin een echt natuurtalent. Mensen die aan zijn opstapgroepen deelnamen zullen dat kunnen beamen. Rini weet mensen te enthousiasmeren. Is altijd positief richting een ander. Richting zichzelf was hij dat in het verleden veel minder. Met het vallen van het blad kon Rini dan ook in een winterdip belanden. Zijn wel en wee bij Jyden leek soms wel mee te schommelen met zijn welbevinden. Gelukkig had Rini een goede thuisbasis met Toos en de kinderen Patrick en Irma. En wat nu ook terug komt in mijn geheugen is het bijhouden van de loperscompetitie van Achilles. In die tijd was ik zelf trainer bij Achilles. Hoe die competitie toen tot stand is gekomen, staat mij niet meer helemaal bij. Rini heeft daar zeker een belangrijke stempel op gedrukt. In de tijd dat pc’s eerder zeldzaam dan alom aanwezig waren, ontwikkelde Rini zelf een programma om de resultaten bij te houden.

En wat opvalt, zowel in relaties als in handelen is Rini er voor lange tijd en met meer dan 100% positieve inzet. In sociale contacten kan je altijd van Rini op aan. Volledig integer en betrouwbaar. Een prachtig mens.”

Riny en Ed, lopers van hetzelfde niveau.
Op de hele marathon, zoals Ed hiervoor al aangaf, kwamen ze beiden uit op 2 uur en 38 minuten. Riny liep zijn snelste 42.195 meter in Apeldoorn op 6 februari 1982: 2.38:45. Ed liep hem ooit, de datum en plaats zijn in de grijze cellen blijven hangen, in 2.38:42! Op de halve marathon is de overeenkomst nog frappanter: allebei 1.14:07. Verschillen waren er uiteraard ook. Zo staat Riny’s pr op de 15 km op 50:51, dat presteerde hij in Dorst op 19 april 1986, terwijl ‘slechts’ tot 52:30 kwam. En ook op de veel kortere 3.000 meter ontliepen de heren elkaar maar enkele tellen: Riny 9:31.3 op 5 juli 1985 in Sittard en Ed realiseerde ooit 9:28.6.

Een berichtje van opstapgroep 9 (uit SportMemo januari 1999)
Het was eind september. Na een paar keer gelopen te hebben met een paar vriendinnen vroegen we ons al gauw af of we wel op de goede manier bezig waren. Van mijn zoon Menno, die een zeer enthousiast Achilleslid is, hoorde ik van het bestaan van de opstapgroep. Mijn vriendin en ik hadden er wel zin in en ik wilde ook vanwege mijn beroep (fysiotherapeute) eens kijken hoe zo’n loopschema opgebouwd zou zijn.

Binnen onze praktijk krijgen we wel eens te maken met blessures die door of tijdens het lopen zijn ontstaan. Dus wij begonnen eind september/begin oktober ons aan te sluiten bij een hele leuke groep onder leiding van Riny Oostvogels en Corrie van Haperen.

We begonnen met 4 x 2 minuten en ik dacht: “Is dat het nou?” maar elke week kwamen er steeds meer minuten bij en ik begon het steeds leuker te vinden. Vooral de warming-up met o.a. het huppelen en het rekken van de spieren vond ik leuk en erg goed. Het lopen zelf vond ik erg fijn.

We kregen toen een hele natte periode. Regen, regen, regen, wind en zelfs een keer natte sneeuw en hagel. Het thuisfront zei dan: “Waar begin je toch aan? Kruip toch bij ons voor de televisie”. Maar door de enthousiaste begeleiding van Riny en Corrie, en doordat de groep nooit klaagde was het goed vol te houden. En wat was het fijn om als je natgeregend thuiskwam na een warme douche en warme thee lekker je bed in te duiken!

Eén keer in die natte periode vroeg Riny, die naast me kwam lopen, waarom ik mijn handen zo tot vuisten gebald had. Ik opende mijn handen en liet mijn hoorapparaten zien. Hij keek zeer verbaasd en moest lachen. Mijn hoorapparaten mochten niet nat worden, en als het tijdens het lopen begon te regenen deed ik ze uit en hield ze in mijn handen.

Volgens mij is een groot gedeelte van de groep doorgegaan en heeft het ook gehaald. Het was ook altijd gezellig. De laatste avond, toen we 2 x 30 minuten moesten lopen was het heerlijk weer, en toen we klaar waren was er een welverdiend applaus voor ons allemaal. Wat was het hierna smullen van de vele zelfgebakken lekkernijen. Hier kon de beste bakker niet tegenop!

Wat me opviel tijdens die periode was de immer enthousiaste en vriendelijke begeleiding van zowel Riny als Corrie. Het maakte niet uit of je snel of langzaam was, altijd gaven ze je een positieve stimulans. Ze hebben mij in ieder geval razend enthousiast gemaakt voor het lopen. Ik wil dan ook iedereen die wil gaan lopen aanraden op zo’n opstapcursus te gaan omdat je dan met goede begeleiding op een verantwoorde manier leert lopen. Aangezien ik halve dagen werk. een paar uurtjes gym geef en 5 schatten van kinderen heb, was ik eigenlijk van plan te stoppen na de opstapcursus. Maar na wat praten met deze en gene ga ik toch proberen om één keer per week mee te doen, vooral omdat het een uurtje voor mezelf is en ik het een heerlijke vorm van ontspanning vind!

Start bij Achilles van een uurloop(?) begin jaren negentig, met onder meer Dim Timmers, Ad Heijdens, Hen Evers, Toon Heeren, Jean-Pierre Ven en Wijnand van Oorschot.

Riny en Corrie, heel hartelijk bedankt!

Nicoline Franken (Sprundel)

NB: in 1998 deden er 47 opstappers mee aan de cursus van Riny & Corrie

De foto van Riny
En de foto is op 18 augustus 2020 in Hoeven gemaakt door Paul van Dongen, van een zeer waarschijnlijk voor het laatst in zijn Achillesoutfit rennende Riny/Rini/Rien Oostvogels!

Over foto’s gesproken, Riny maakte regelmatig opnames tijdens hardloopwedstrijden van Achilles. En zo zijn er nog video-opnames op zijn conto te schrijven. In ‘het vat’ zitten bijvoorbeeld nog filmpjes van de Marathon Brabant 1995, de Prognoseloop 1996, de Uurloop van 30 april 1998 en de clubcross van 22 november 1998.
Binnenkort in dit theater!